cochon

cochon¹ [kosĵõ]

〈m.〉

1 varken ⇒ zwijn

2 varkensvlees

♦voorbeelden:

1    cochon de lait • speenvarken

      〈figuurlijk〉 des (petits) yeux de cochon • varkensoogjes, zeer kleine ogen

¶    cochon d'Inde • Guinees biggetje

      cochon de mer • bruinvis

      〈informeel〉 je n'ai pas gardé les cochons avec vous • 〈als iemand dadelijk te familiair is〉wij zijn toch geen familie van elkaar?

      〈informeel〉 un cochon n'y retrouverait pas ses petits • het is er een zwijnenstal

      être gros, gras comme un cochon • een vetzak zijn

      〈informeel〉 copains, amis comme cochons • dikke vrienden

      cochon qui s'en dédit! • hand erop!

  → confiture, perle, tête

————————

cochon² [kosĵõ],

cochonne [kosĵon]

〈m., v.〉 〈informeel〉

1 viezerik 〈lichamelijk en zedelijk〉 ⇒ smeerpoets, smeerlap

2 〈als grof scheldwoord〉smeerlap

♦voorbeelden:

2    ce cochon-là, ce cochon de X • (X, ) die smeerlap

¶    (eh bien,) mon cochon! • (nou, nou,) jij durft!

      quel cochon de temps!, temps de cochon! • wat een beestenweer!

————————

cochon³ [kosĵõ],

cochonne [kosĵon]

〈bijvoeglijk naamwoord〉 〈informeel〉

1 〈van personen〉vies ⇒ smerig, vuil, morsig

2 〈van verhalen enz.〉schunnig ⇒ smerig, vies

♦voorbeelden:

¶    〈informeel〉 c'est pas cochon • dat is niet vies, gek

1. m

1) varken, zwijn

2) varkensvlees

2. cochon/-onne

m/f

viezerik, smeerlap

3. cochon/-onne

adj

1) vies, vuil

2) schunnig, schuin

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.